“Als je maar één boek leest, kies dan dit"

Zaterdagnamiddag in de Theatergarage in Deurne. Spoken word-dichter Esohe Weyden interviewt auteur Fleur Pierets naar aanleiding van haar boek ‘Heerlijk monster’ (Das Mag, 2022) en brengt aansluitend gedichten uit haar eigen bundel ‘Tussentaal’ (Uitgeverij Vrijdag, 2022). Het is een gesprek over geluk, over wat je doet en hoe dat jou gelukkig maakt.

“Het idee om Fleur en Esohe in gesprek te laten gaan, is ontstaan door het thema van de Jeugdboekenmaand, namelijk geluk,” vertelt organisator Monica Jabobs van de Arenabibliotheek. “Wat heb je nodig als kind om echt gelukkig te kunnen worden? De naam van Fleur Pierets kwam in mijn hoofd. Zij heeft twee knappe jeugdboeken geschreven – ‘Love Around the World’ en ‘Love is Love’ – over de liefde in allerlei vormen. Kinderen zien meer diverse manieren van liefhebben: vrouwen die ouders zijn, mannen die ouders zijn. Ik wilde Fleur graag uitnodigen en had het geluk dat er een nieuw boek op de markt kwam: ‘Heerlijk Monster’. Als je weinig tijd hebt en maar een boek leest, kies dan dit."

Esohe trapt af met een gedicht over inspirerende vrouwen, dat veel reacties en luid applaus uitlokt. Vervolgens vraagt ze aan Fleur om zichzelf te beschrijven aan de hand van vijf woorden. “Reizen, schrijven, nadenken, luisteren en leren", is Fleurs antwoord. "Allemaal werkwoorden. Het laatste woord staat voorop. Ik kijk heel graag naar wat er beweegt in de maatschappij en ben ook benieuwd naar de verhalen van andere mensen."

Fleur vertelt dat ze als kind boeken las over grote families waarin vaders uit werken gingen en moeders in de keuken stonden met een roedel kinderen. Boeken waarin ze zichzelf niet herkende: "Zelf ben ik opgegroeid met een alleenstaande moeder die een hekel had aan koken. In de boeken die ik als tiener las, werd me verteld dat ik als vrouw mijn mond moest houden en de afwas moest doen. Er was maar één verhaal, namelijk dat witte, mannelijke verhaal. Ik heb echt moeten zoeken naar schrijvers van kleur en vrouwelijke schrijvers. Ik zie al die mensen om mij heen, maar ik lees maar over één soort persoon. Hoe kun je de wereld begrijpen als je maar één soort verhaal kent.”

“Gelukkig maakt de uitgeverswereld intussen wel een grote inhaalbeweging. Maar ik vind dat er op school gezegd moet worden dat de geschiedenisboeken geschreven worden vanuit een mannelijk perspectief. We moeten ons ervan bewust zijn dat we de wereld door die witte, westerse bril bekijken. Leeslijsten updaten is een heel goede start.” Wanneer Esohe polst of er leerkrachten Nederlands in de zaal zitten, gaan er voorzichtig enkele vingers omhoog. Een van de toeschouwers, een bibliotheekmedewerker, vraagt of Esohe en Fleur niet zo’n leeslijst kunnen maken. Fleur is meteen enthousiast: “Dat is een heel goed idee”. En Esohe valt haar meteen bij: “Ik zal vooral poëzie aanvullen”.

Verslag door fotograaf Bob Van Mol.