An Van Paemel
Biografie
An Van Paemel (1954) studeerde Germaanse filologie in Gent. Ze gaf les in het secundair onderwijs, werkte lange tijd als sociaal inspecteur en gaf ook cursussen verhalen schrijven. Samen met Het Brugs Schrijverscollectief publiceerde ze in eigen beheer een zestal bundels met kortverhalen. ‘Dansen op vluchtige noten’ (Houtekiet, 2022) is haar eerste roman.
Als schrijver is An geboeid door de parallellen tussen verleden en heden, en door menselijke drijfveren en emoties die universeel en van alle tijden zijn. Zo probeert ze ook ‘Dansen op vluchtige noten’ de drijfveren en emoties van haar personages te ontleden, tegen een achtergrond die weliswaar verschilt met hoe de wereld er vandaag uitziet, maar die toch herkenbaar is. Volgens An zijn er heel wat gelijkenissen tussen de periode omstreeks de Eerste Wereldoorlog en het heden: oorlog, vluchten, sociaal onrecht, feminisme, een pandemie, de dunne grens tussen geestelijk ziek en gezond. Voor lezers die ervoor terugschrikken om non-fictie of historische werken te lezen, kan deze psychologische roman een aanzet zijn om meer te weten te komen over bijvoorbeeld de vele Belgische vluchtelingen in Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog, de psychiatrie in het begin van de twintigste eeuw, de behandeling van soldaten met posttraumatisch stresssyndroom, de strijd voor het vrouwenkiesrecht, de Spaanse griep enzovoorts.
Uitgelichte titels
Dansen op vluchtige noten
Lezingen
Het schrijven van ‘Dansen op vluchtige noten’ was een intense zoektocht die An graag wil delen met haar publiek. Zo moest ze bijvoorbeeld de verschillende familieverhalen kunnen inpassen in het grotere plaatje dat in de geschiedenisboeken te vinden is. Daarbij botste ze op heel wat feiten en situaties die ze in geen enkel boek terugvond. In haar lezingen legt ze uit hoe ze de vele forums op internet over de Eerste Wereldoorlog heeft afgeschuimd om die te kunnen plaatsen, en welke plaatsen (die ook in het boek voorkomen) ze heeft bezocht.
Om haar zoektocht aanschouwelijk te maken voor het publiek heeft ze een PowerPointpresentatie gemaakt op basis van (historische) foto’s, zodat ze het verhaal kan vasthangen aan beeldmateriaal. Ze begint met een tijdsbeeld en de familiegeschiedenis en gaat vervolgens dieper in op haar zoektocht naar de thema’s die haar personages aan den lijve ondervinden: de honderdduizenden Belgische vluchtelingen die tijdens de Eerste Wereldoorlog opgevangen werden in Nederland, de psychiatrie in die tijd (met name de verschillen tussen de psychiatrie in Nederland en in België toen) Belgische soldaten in Frankrijk, het behandelen van shellshock tijdens de Eerste Wereldoorlog, de eerste feministische golf in Nederland en hoe die verschilde van die in België en de Spaanse griep. Vervolgens leest ze een tweetal stukjes uit het boek voor. Aan het einde van de lezing is er ruimte voor een (vraag)gesprek met het publiek.
Praktisch
- Voor de PowerPointpresentatie is er een beamer, een scherm en een afstandsbediening vereist. An brengt zelf haar laptop mee.
- Als de organisator een interviewer ter beschikking kan stellen, kan de lezing ook plaatsvinden in de vorm van een (vraag)gesprek.
- Indien men voor een interview kiest, is er geen materiaal nodig, enkel een micro in geval van een grote zaal.
- De deelnemers kunnen het boek op voorhand lezen, maar An voorziet ook de nodige exemplaren om na afloop te verkopen en te signeren.
- Het geheel duurt ongeveer anderhalf tot twee uur.
