Steven Van Der Heyden
Biografie
Steven Van Der Heyden (1974) probeert met zijn gedichten de horizon te verlengen en de bodem uit de dagen te halen. Hij is een zoeker en in die zin altijd onderweg. Taal kan dan richting geven. Gedichten van hem verschenen in diverse tijdschriften waaronder Het Gezeefde Gedicht, Meander, De Revisor, De schaal van Digther, Ballustrada, Extaze en Liter. In 2017 was hij deelnemend dichter aan het internationaal kunstenfestival Watou. In 2018 werd hij genomineerd voor de Melopee poëzieprijs. Steven is ook klimaatdichter en redactielid van het e-zine Roer.land
In februari 2020 debuteerde hij bij Uitgeverij P met de duo-bundel ‘Tot ze koud is’. 'Filigraan' (2023) is zijn meest recente publicatie: een dichtbundel over thema's als de kwetsbaarheid en fragmentering van het individu, de onmogelijkheid om de ander werkelijk te ontmoeten en de onontkoombaarheid van het verleden. Deze thema’s in zijn als filigraan met elkaar vervlochten. De veelal korte gedichten zijn in een persoonlijke, directe stijl geschreven, met sprekende beelden en een belangrijke rol voor de 'lichamelijke ik' in verhouding tot 'de ander'.
Lezingen
Steven wil in interactie gaan met zijn publiek. Hij leest voor uit zijn bundel ‘Tot ze koud is’ en uit werk in ontwikkeling. Hij laat zich begeleiden met muziek, door een accordeonist of harpist. Dit kan solo of samen met Luc C. Martens.
- Samen
Als Steven en Luc samen een programma brengen, starten ze eerst met een stukje muziek om iedereen aandachtig te maken.
Vervolgens zal een moderator/interviewer hen aan de hand van gerichte vragen laten vertellen hoe ze elkaar gevonden hebben als mens en als dichter. Hoe ze complementair zijn binnen deze thematiek die gaat van begeerte naar ontluistering, iets waar iedereen wel een invulling kan aan geven.
Ten slotte vertellen ze ook wat poëzie voor hen betekent en hoe ze elkaars poëtica ervaren met als gemeenschappelijke deler dat ze van taal een ontmoetingsplaats willen maken met hun publiek als deelgenoot.
Vervolgens is er weer muziek en dragen Luc en Steven afwisselend gedichten voor die ook aan elkaar gelinkt zijn in de bundel om tenslotte veelstemmig te eindigen met een slotgedicht dat ze samen voordragen. Tijdens het voordragen wordt telkens ook de tekst geprojecteerd. Eindigen doen ze dan weer met muziek.
- Solo
Steven begint graag met een kort gesprek over de thema’s die in zijn werk aan bod komen. Aan welk thema denkt het publiek bij de titel? Waarschijnlijk niet meteen aan liefde. ‘Koud’ klinkt raar bij ‘liefde’, het verrast hen. Wat volgt is een korte brainstorm over liefde en haar evolutie in een mensenleven. De zoektocht naar de ander is in Coronatijden toch wel een heel actueel gegeven. Bij de ideeën die in het publiek opkomen, verbindt hij de passende gedichten.
