Rachida Lamrabet
Biografie
Rachida Lamrabet (1970) is naast schrijfster ook juriste.
Ze debuteerde in 2007 met Vrouwland.
In 2018 verscheen haar laatste roman ‘Vertel het iemand’.
Voor deze roman ontving zij in 2019 zowel de Cultuurprijs van de KU Leuven als de Ultima voor de Letteren van de Vlaamse Gemeenschap.
Momenteel is zij als praktijkassistent discriminatierecht aan de universiteit Gent en docente Kunst en Cultuur aan de Odisee Hogeschool (Brussel) aan de slag.
Aan de Sint Lucas kunsthogeschool van Antwerpen doceert ze Cultuurtheorie en Feminist Theory and Art.
Rachida is tevens lid van het Vlaams-Nederlands schrijverscollectief Fixdit.
In haar werk klinkt het geroezemoes door van onze superdiverse samenlevingen, soms ernstig, soms grappig maar altijd vanuit een verrassend perspectief, met een zekere nieuwsgierigheid en openheid.
In haar lezingen over haar literaire werk verweeft ze graag die maatschappelijke realiteiten en de grote prangende vragen over samenleven.
Uitgelichte titels
De man die niet begraven wilde worden
Lezingen
Rachida geeft al sinds 2007 auteurslezingen zowel in binnen- als in het buitenland voor een zeer divers publiek, gaande van leerlingen en studenten, tot leesclubs en academische milieus.
Ze vindt het inspirerend om haar lezers te ontmoeten en met hen te praten over haar schrijfpraktijk. Wat het belang is van schrijven in haar leven en waarom haar personages over het algemeen geen typisch Vlaamse namen hebben. Ze schrijft graag vanuit een positie van waaruit men het nog niet al te erg gewoon is dat er teruggeschreven wordt. Vanuit de marge. Dat is een heel fijne plek waar nog zoveel onontgonnen verhalen zijn.
Ze vindt het belangrijk om lezers te laten kennismaken met werelden en ervaringen die ze niet kennen. De magie van literatuur is dat het al die verschillende werelden heel erg dichtbij kan brengen.
Tijdens haar lezingen staat één van haar boeken centraal en dan legt ze graag uit waarom ze de noodzaak voelde om net over dat thema te schrijven. Ze vertelt anekdotes over hoe ze tot het idee is gekomen, hoe ze zocht naar een vorm en een taal om het verhaal zo goed mogelijk neer te schrijven. Ze geeft een inkijk in de dingen waarmee ze geworsteld heeft tijdens het schrijfproces. Welke research ze heeft gedaan, hoe ze keuzes diende te maken in wat ze wilde uitwerken en gebruiken. Hoe ze soms ook uit verschillende talen en taalregisters put om haar verhaal te schrijven. Het Nederlands is niet haar moedertaal, vaak gebruikt Rachida ook woorden en/of zegswijzen in het Marokkaans Arabisch en het Thamazight en legt ze uit waarom dat voor de tekst en het verhaal dat ze geschreven heeft, belangrijk is. .
Rachida kan bevlogen praten over hoe literatuur ons kan verzoenen met de complexiteit van de wereld en van de mensen.
