Fikry El Azzouzi
Biografie
Fikry El Azzouzi (1978) is schrijver van romans, theater (SIN-collectief, JuniorcEsAr, KVS, NNT), reportages en columns.
In 2010 debuteerde hij als romanschrijver met het subtiele en fantasierijke 'Het Schapenfeest'. Met opvolger 'Drarrie in de nacht' (2014) gooide hij grote ogen. Niet alleen bij pers en literatuurcritici, maar vooral bij een jong gretig lezerspubliek. De roman werd in verschillende talen vertaald (onder meer Spaans en Duits) en genomineerd voor de Gouden Uil en de E. du Perronprijs. In Duitsland werd 'Drarrie in de nacht' een bestseller. Ook opvolger 'Alleen Zij' (2016) vond zijn weg naar het Duitse lezerspubliek. Het is het aangrijpende slotstuk van de triologie over Ayoub, de innemende jongen uit 'Het Schapenfeest' en 'Drarrie in de nacht', die ondertussen groot is geworden en verder zijn weg en de liefde zoekt in een door geweld verteerde samenleving.
Ondertussen schreef Fikry een tiental theatervoorstellingen. 'IJdele dagen' (2012) was zijn debuut als theaterschrijver, meteen goed voor de Auteursprijs voor Podiumkunsten. Voor zowel de theatertekst 'Reizen Jihad' (2015) als de roman 'Drarrie in de nacht' ontving Fikry in 2015 de Arkprijs van het Vrije Woord. Met zijn gezelschap JuniorcEsAr en KVS Brussel maakte hij in 2017 het theaterconcert 'Malcolm X'. Het stuk werd als niets minder dan theatergeschiedenis bestempeld.
In 2019 publiceerde de auteur zijn jongste roman 'De beloning', een absurde satire op het martelaarschap. Datzelfde jaar ging ook het krachtige 'Dear Winnie' in première in Groningen, een samenwerking tussen NNT Groningen, KVS Brussel en theatercollectief JuniorcEsAr. Een jaar later volgde 'Who's Tupac', een wervelende mix van hiphop en theater.
In 2022 liet Fikry zijn eerste kinderboek op de wereld los. 'Aicha en de verloren taal' is een vrolijk en spannend sprookje vol kleurrijke personages over opgroeien in een wereld waarin we mekaar niet altijd begrijpen. Over angst en hoop, tegenslag en geluk. Over hoe belangrijk het is te luisteren naar wat iemand echt te vertellen heeft.
Lezingen
Aicha, Fatma, Eva, Ayoub, Karim. Eigenlijk geeft Fikry nooit alleen een lezing. Zijn personages zijn inherent verbonden met zijn verhaal. Hij doorspekt zijn lezing met voorlezen uit zijn romans en jeugdboek, en met stukjes slam poetry. Het publiek blijft op die manier geprikkeld. Daarbij helpt zijn ervaring als theaterauteur, bijvoorbeeld om een scenario, spanningsbogen en rustpauzes in een lezing te brengen.
Soms haalt Fikry zijn smartphone boven om sommige stukjes te pimpen met muziekfragmenten in de sfeer van het verhaal: 'Mos Def' bij 'Alleen Zij', 'Blame it on the Boogie' bij 'Aicha en de verloren taal'. Bij kleine groepen is het makkelijker om het gesprek aan te gaan, maar ook met een groter publiek is een dialoog mogelijk. Die ontmoeting met het publiek is voor de auteur bijzonder waardevol. Een lezing is dan ook nooit eenrichtingsverkeer, het is een moment waarop hij graag hoort welke passages of zinnen lezers raakten, welke personages onder hun huid kropen of wat net onbegrijpelijk of moeilijk verteerbaar is.
Fikry vertelt over de auteurs (maar ook rappers, activisten, artiesten) die voor hem een inspiratiebron waren en zijn, en hoe hij zelf de stap zette tot het schrijven van het boek.
Maar zijn lezingen zijn vooral een pleidooi voor het (her)ontdekken van leesplezier. Boeken braken Fikry's wereld open. In zijn lezingen praat hij dan ook open over hoe hij zelf het plezier van lezen en schrijven ontdekte. Hoe verhalen zijn fantasie voedden en zintuigen op scherp zetten. Hoe belangrijk het was om een connectie te voelen met personages waarin hij iets van zichzelf herkende, hoe hun wereld ook een beetje zijn wereld werd. Fikry vertel over het ontbreken van boeken in het huis waar hij opgroeide, maar de rijkdom aan verhalen waarmee hij zich omringd wist. Over hoe hij de weg naar de bibliotheek vond. Over de beslissing die hij op een dag nam om een boek te schrijven. Omdat hij een stukje van de samenleving wou beschrijven en personages een stem wou geven die in de klassieke canon volledig afwezig zijn. Herkenbaarheid is cruciaal om interesse op te wekken, om iets te triggeren. Zijn ervaring leert hem dat dit niet alleen bij jongeren zo is, maar evengoed bij volwassenen. Het raakt iedereen die het gevoel heeft soms onzichtbaar of stemloos (geweest) te zijn. Hij richt zich dan ook geregeld tot zijn publiek, polst naar hun ervaringen, drempels en verhalen.
Praktisch
- Fikry heeft weinig technische ondersteuning nodig: een micro en wat koffie.
- Soms treedt hij op in duo, met muzikant Tom Kestens. Hun verhalen versterken elkaar: Fikry's woorden geven Toms muziek extra gelaagdheid, zijn ritmes zetten Fiky's zinnen extra kracht bij.
- Ook met muzikanten Junior Mthombeni en/of César Janssens bouwt Fikry zo'n format uit wanneer de organisator daarvoor openstaat.
- Een gelijkaardige versterkende samenwerking bestaat met tekenaar Gerda Dendooven, waarbij hun verhalen in woord en beeld in elkaar overvloeien tot een krachtige taal.
