Geert van Istendael
Biografie
Geert van Istendael (1947) is prozaschrijver, dichter, essayist, publicist en vertaler. Hij bracht zijn prilste jeugd door in Utrecht, en verhuisde daarna naar België. Hij heeft zevenendertig jaar in Brussel gewoond, van1980 tot 2017. Over die deerlijk miskende stad schreef hij gedichten in de bundel 'Taalmachine' (Atlas, 2001), drie misdaadromans en één liefdesverklaring met dosis gif: Arm Brussel (Atlas Contact, 2013). Geert werkte vijftien jaar voor het televisienieuws van de openbare omroep, vooral over binnenlandse politiek. Gevolg: hij schreef een handleiding over het vaderland getiteld 'Het Belgisch labyrint' (Arbeiderspers, 2011), intussen een klassieker, en samen met zijn boezemvriend Benno Barnard ook 'Een geschiedenis van België' (Atlas Contact, 2013).
In zijn gedichten probeert Geert het raadsel van de alledaagse dingen te ontwarren. Iets waarin hij nooit slaagt en wat hem telkens opnieuw naar nieuwe gedichten drijft. Hij woont sinds zes jaar tussen moeras en woud, op een steenworp van de taalgrens. Daar blijft hij verzen, sprookjes en pamfletten verzinnen. Zijn vaderland is de Nederlandse taal. Hij spreekt vijf andere talen, speelt urenlang orgel in de parochiekerk en beschouwt al meer dan een halve eeuw Hölderlin en Bach als de allergrootsten.
Uitgelichte titels
Dorpsbibliotheek (en andere gedichten)
Lezingen
Geert geeft telkens een korte inleiding waarin hij zichzelf en zijn werk voorstelt. Hij gaat dieper in op waar zijn publicaties vandaan komen en leest er fragmenten uit voor. Doorheen de lezing gaat hij ook dieper in op de bronnen die aan de basis van zijn publicaties liggen. Geert gaat daarbij steeds in interactie met het publiek en beantwoordt de vragen van deelnemers.
