Luc Fierens is visueel dichter, collagist en dichter.
Hij debuteerde in 1983 met de bundel “Poëzie” , gaf zelf een internationaal kreatief tijdschrift uit (Parallel) en zijn eerste visuele gedichten via
zijn Postfluxpostuitgaves.
Het werk van Luc Fierens is, en dat is een zacht understatement, moeilijk in een hokje te plaatsen. Meestal worden zijn collages benoemd als visuele poëzie, maar die staat dan toch ver van de visuele poëzie van pakweg Mallarmé, Van Ostaijen of Renaat Ramon. Meer zelfs, wie Fierens’ collagewerk bekijkt, heeft soms meer het idee zich bij de autonome kunsten te bevinden dan in de literaire wereld. Fierens maakt collages, maar ook mail-art en andere afgeleiden van grafsch werk. Fierens’ werk heeft in die zin meer gemeen met de grafische kunst of met conceptueler werk, zoals dat van (niet toevallig ook een dichter) Paul De Vree of Jef Geys, en wordt dan ook druk gecollectionneerd door hedendaagse kunstgalerijen.
(Lies Van Gasse – 2012)
Hij publiceerde in Vlaanderen in DW&B (2016 –graphic poem), Brakke Hond (2011) en Deus ex Machina (2012), in Brussel in Onpeutsepermettre en in verscheidene toonaangevende visuele poëzietijdschriften buitenland : Docks en Ouste (Frankrijk), Lotta Poetica en Risvolti (Italië), Maintenant (USA) enz..
Zijn werk is opgenomen in verscheidene bloemlezingen over visuele poëzie in binnenland (Vorm & Visie, Poëziecentrum) en buitenland (Visual Poetry, Skira, Italië)
Hij debuteerde in 1983 met de bundel “Poëzie” , gaf zelf een internationaal kreatief tijdschrift uit (Parallel) en zijn eerste visuele gedichten via
zijn Postfluxpostuitgaves.
Het werk van Luc Fierens is, en dat is een zacht understatement, moeilijk in een hokje te plaatsen. Meestal worden zijn collages benoemd als visuele poëzie, maar die staat dan toch ver van de visuele poëzie van pakweg Mallarmé, Van Ostaijen of Renaat Ramon. Meer zelfs, wie Fierens’ collagewerk bekijkt, heeft soms meer het idee zich bij de autonome kunsten te bevinden dan in de literaire wereld. Fierens maakt collages, maar ook mail-art en andere afgeleiden van grafsch werk. Fierens’ werk heeft in die zin meer gemeen met de grafische kunst of met conceptueler werk, zoals dat van (niet toevallig ook een dichter) Paul De Vree of Jef Geys, en wordt dan ook druk gecollectionneerd door hedendaagse kunstgalerijen.
(Lies Van Gasse – 2012)
Hij publiceerde in Vlaanderen in DW&B (2016 –graphic poem), Brakke Hond (2011) en Deus ex Machina (2012), in Brussel in Onpeutsepermettre en in verscheidene toonaangevende visuele poëzietijdschriften buitenland : Docks en Ouste (Frankrijk), Lotta Poetica en Risvolti (Italië), Maintenant (USA) enz..
Zijn werk is opgenomen in verscheidene bloemlezingen over visuele poëzie in binnenland (Vorm & Visie, Poëziecentrum) en buitenland (Visual Poetry, Skira, Italië)