Veerle Janssens (1965), germaniste Nederlands-Duits van opleiding, was bijna 30 jaar lang journaliste en eindredactrice, eerst bij De Standaard, daarna bij De Tijd. Op haar 50ste zei ze, na een burn-out, de krant vaarwel en maakte ze eindelijk weer meer werk van haar passie: pianospelen. Maar het schrijven liet ze niet los. Ze besloot over die stap in haar leven een boek te schrijven.
‘Vouw aan de piano’ is het verslag van een bewogen jaar, waarin ze een nieuwe wending gaf aan haar professionele leven, maar vooral zich aan haar nieuwe piano verdiepte in het leven en werk van vrouwelijke componistes. Fanny Mendelssohn, Clara Schumann, Mel Bonis, Rebecca Clarke, Cécile Chaminade, Ethel Smyth, Lili Boulanger en vele anderen: wie zijn deze vrouwelijke componistes en waarom horen we ze zo weinig? En hoe kijken hedendaagse componerende vrouwen, zoals Eliane Rodrigues en Annelies Van Parys, naar de muziekwereld?
Om brood op de plank te krijgen, maar vooral uit engagement werkt Veerle Janssens halftijds als coördinatrice bij de burgerbeweging Ringland, die de overkapping van de Antwerpse ring met succes op de kaart gezet heeft.
‘Vouw aan de piano’ is het verslag van een bewogen jaar, waarin ze een nieuwe wending gaf aan haar professionele leven, maar vooral zich aan haar nieuwe piano verdiepte in het leven en werk van vrouwelijke componistes. Fanny Mendelssohn, Clara Schumann, Mel Bonis, Rebecca Clarke, Cécile Chaminade, Ethel Smyth, Lili Boulanger en vele anderen: wie zijn deze vrouwelijke componistes en waarom horen we ze zo weinig? En hoe kijken hedendaagse componerende vrouwen, zoals Eliane Rodrigues en Annelies Van Parys, naar de muziekwereld?
Om brood op de plank te krijgen, maar vooral uit engagement werkt Veerle Janssens halftijds als coördinatrice bij de burgerbeweging Ringland, die de overkapping van de Antwerpse ring met succes op de kaart gezet heeft.